Cliché van Florida klopt, het kan er regenen alsof de wereld gaat vergaan, maar 2 minuten later is het terug stralend blauwe hemel!
Vandaag onze langste autorit (425 km) van de reis achter de rug. Oorspronkelijk was het plan om dit volledig langs de kustlijn te rijden, maar dan zou het ongeveer een 6-7 uur duren zonder ook maar enige rust- en/of eetpauze. Op zich is dat nog niet zo een probleem. Maar als je je auto even parkeert en er dus even geen airco draait, is het er tien minuten later niet meer te keren van de warmte. Dus rijden we maar via één van de snellere interstates, met af en toe een pauze.
Onze eerste stop is in Cocoa Beach, waar de lift van een grote parkeergarage onverwacht uitkomt in een kleine surfplankenwinkel.
Nadien rijden we door naar West Palm Beach, een beetje het Beverly Hills/Westwood van het Oosten. Onderweg komen we ook onze eerste regenbui tegen. Cliché van Florida klopt, het kan er regenen alsof de wereld gaat vergaan, maar 2 minuten (of een halve kilometer) verder is het terug stralend blauwe hemel. De villa's in West Palm zijn ontelbaar en ook de auto's mogen er wat sjieker. Het lijkt zelfs alsof het zeewater daar nog blauwer is dan op andere plaatsen. We rijden nog langs Mar-a-lago, een landgoed dat al meer dan 30 jaar eigendom is van Donald Trump (en officieus dienst doet als "Southern White House"). We stoppen niet om te kijken of onze "goede vriend" thuis is. :)
Eens aangekomen in Fort Lauderdale maken we nog een (naar Amerikaanse normen) stevige wandeling langs het strand en de pier. Weer een vakantiedag voorbij.. :(
